تراکم بالا با پرندگان به طور فزاینده ای در لایه های تجاری به عنوان راهی برای کاهش هزینه های تجهیزات مرغداری تخمگذار به ازای هر پرنده رایج شده است. (بسته به قوانین کشور)
با این حال، کاهش سطح به ازای هر پرنده، و همچنین مساحت دانخوری و آب‌خوری، در صورت تمرین بیش از حد، می‌تواند تأثیر منفی بر رشد و عملکرد لایه داشته باشد، زیرا با کاهش سطح مرتبط است. مصرف جیره و در نتیجه در کاهش وزن زنده و رشد عضلانی و اسکلتی پرنده.
کتابچه راهنمای دودمان‌های مختلف تخمگذاری تجاری در دسترس، توصیه‌های مختلفی را برای تراکم، زمانی که پرندگان روی زمین یا در قفس پرورش می‌دهند، و همچنین برای مرحله تخمگذاری ارائه می‌دهند.
با این حال، استفاده بی رویه از این عمل می تواند باعث ناهمواری در گله، بلوغ جنسی زودرس یا تاخیری و در نتیجه اوج تخم گذاری، کاهش ماندگاری و تولید کل و وزن نابرابر تخم مرغ شود. علاوه بر این ، پرولاپس لوله رحمی، آدمخواری و مرگ ممکن است رخ دهد.
پیگیری ارزیابی وزن بدن پرندگان در دوره های پرورش و پرورش برای به دست آوردن یکنواختی خوب ضروری است.
پرندگان خارج از الگو می توانند شروع تولید تخم را به تأخیر بیندازند و پیش بینی کنند، با این حال در هر یک از این شرایط، عملکرد گله سازشی وجود دارد. برای جلوگیری از این، هدف ما دستیابی به یکنواختی 80٪ است که نشان دهنده تغییرات وزن فردی 10٪ زیر و 10٪ بالاتر از وزن متوسط است.
باید در نظر داشت که رشد بدن مرغ تخمگذار بر اساس توالی وقایع اتفاق می افتد.
تا سن 6 هفتگی، اندام های دستگاه گوارش و سیستم ایمنی بخش بزرگی از رشد خود را تشکیل می دهند.
از 6 تا 12 هفتگی یک دوره رشد سریع وجود دارد، مرحله ای که در آن مرغ بیشترین رشد بالغ خود را به دست می آورد، یعنی رشد عضلانی، استخوانی و پر و 95 درصد اسکلت در همان زمان رشد می کند.
بنابراین، شیوه های تولید خوب باید از مرحله جوجه کشی تا مراحل پرورش و تولید تخم اجرا شود. برای این منظور سلامت گله، تامین جیره، آب و دما، فضای دانخوری، منقار برش و تراکم کافی ضروری است. هنگامی که گله یکنواخت است، اوج تخمگذاری خوب، توده تخم بیشتر، ماندگاری بیشتر و اندازه تخم یکنواخت تضمین می شود.
